Chefchaouen, Μαρόκο
Εμβληματική Κοινότητα της UNESCO για τη Μεσογειακή Διατροφή.
Το Chefchaouen είναι πρωτεύουσα της επαρχίας με 54.562 κατοίκους και βρίσκεται στη βορειοδυτική περιοχή του Μαρόκου σε υψόμετρο 600 μέτρων, ενώ στα βόρεια έχει τη Μεσόγειο Θάλασσα.
Το Chefchaouen είναι έντονα δασώδης περιοχή και περιλαμβάνει ένα από τα μεγαλύτερα δάση ελάτης στο Μαρόκο, αποτελώντας ένα φυσικό πάρκο που αναφέρεται ως περιοχή βιολογικού ενδιαφέροντος. Πλούσιο σε υδάτινους πόρους καθώς το διατρέχει ο μεγάλος ποταμός Oued Laou, που διαπερνά όλη την επαρχία, με τις περίφημες πηγές νερού Ras elma, Tissemlan, Cherafat d’Akchour και Magoun.
Το Chefchaouen επιλέχθηκε ως Εμβληματική Κοινότητα για τη Μεσογειακή Διατροφή, επειδή οι παραδόσεις και τα σύμβολά της, που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά (πρακτικές φαγητού, κοινωνική ανταλλαγή και γιορτές), είναι ακόμα πολύ ζωντανά. Αυτό σημαίνει ότι οι τοπικοί φορείς κρατάνε ζωντανή αυτή την κληρονομιά και συνεπώς πρέπει να είναι φορείς της τοπικής ανάπτυξης και να επιτρέπουν στον τοπικό πληθυσμό να ζει βασιζόμενος στην πολιτιστική του ταυτότητα.
Το όραμα του Chefchaouen βασίζεται στο τοπίο, το έδαφος, την αυθεντικότητα, τον Μεσογειακό πολιτισμό (φύση, αρχιτεκτονική, τέχνες), την «Ευζωία», την ιστορία και τους τοπικούς πόρους (φυσικούς, ανθρώπινους, υλικούς και αρχιτεκτονικούς).
Συνεπώς, ο πολιτισμός κατέχει εξέχουσα θέση σε αυτό το όραμα μέσα από τις συνιστώσες της ταυτότητας της πόλης και της ευρύτερης περιοχής. Το «έργο» Μεσογειακή Διατροφή ενσωματώνει αυτό το όραμα και συγκεκριμενοποιεί τον κεντρικό ρόλο της πολιτιστικής πολιτικής, ανταποκρινόμενο στις στρατηγικές πολιτικές του Σχεδίου Κοινοτικής Ανάπτυξης.
Το εν λόγω «έργο» είναι το αποτέλεσμα μιας συμμετοχικής διαδικασίας (κοινωνία των πολιτών, δημόσιες και ιδιωτικές δυνάμεις, διοίκηση) για τον καθορισμό βραχυπρόθεσμων, μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων πολιτικών
Η Μεσογειακή Διατροφή είναι ένας υποδειγματικός μοχλός για βιώσιμη ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα: οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική, περιβαλλοντική. Οι πρακτικές που εκτείνονται «από το χωράφι στο πιρούνι», καλύπτουν τη γνώση από τις γεωργικές έως τις μαγειρικές πρακτικές, με μεγάλη έμφαση στην κοινωνική και συμβολική σημασία του φαγητού
